31 de mayo de 2008

CONSULTORIO DE ESTELLE PARA JÓVENES DISFÁGICOS

Bienvenidos a mi nueva sección donde podréis exponer vuestras dudas y disfágias. Soy Estelle y seré vuestra consejera de ahora en adelante. Con la ayuda de mi sarcasmo y si Dios quiere, aunque últimamente no se prodigue mucho por Wisconsin, veréis como siguiendo unos simples consejos y haciendo caso de mi cultivada sabiduría, llegaréis a convertir vuestra disfagia en algo digno de compartir. Podéis consultarme y ofrecer sugerencias tantas veces como queráis. Yo las iré respondiendo a lo largo de estas sesiones, siempre que tenga humor y me de la gana.  Atentos pues, mozalvetes, porque esta vieja aun tiene cosas que contaros.

Hale, ya está presentado. Ahora debo irme, tengo prisa y me pesa el bolso. Lo he rellenado de cadenas, sacacorchos y herraduras para atizar a esa viejuna cojitranca que se me ha colado esta mañana en la pescadería. Espero que haya tomado suficiente fósforo para recordar que a Estelle no se le cuela nadie, sino se lo recordaré a base de hierro.
Dejad la pregunta y/o sugerencia en los comentarios. 
Gracias y hasta pronto disfágicos.

6 comentarios:

chico tòxico dijo...

Hola Marc! jejejee mol caxonda l'avia e, ja pnsare en algun tema q s pugui desenvolupa dncs.
cuidat!

pd: kina gran canço q as fikat, xD

Anónimo dijo...

Hola Stelle,
desde hace un par de años me gano la vida haciendo sólo aquello que me gusta, es artístico pero no entraré en detalles. Creía que con eso viviría feliz y realizado pero no es así, bien al contrario me siento más vacio que antes y me he vuelto a pasar a las pajas, internet y perder el tiempo (todo a la vez). ¿Qué me pasa? ¿Estudio idiomas o algo?
Gracias y un saludo.

patri dijo...

que tal estelle?
gracias por ofrecernos este espacio para poder conseguir obtener respuestas a nuestras disfagias mentales... mi consulta es... porque a menudo te da la sensación de alejarte de las personas importantes de tu vida pero luego una vez que las ves aunque sean cinco segundos, se esvanece el tiempo que pasaste sin verlas y disfrutar de ellas... bueno guapo aviam si ens veiem... t'estimo!!!

patri

Unknown dijo...

Querida Stelle,
vaya mierda. Qué se hace cuando no sabes q te gusta, bueno, el chocolate, las fresas y las pelis cutres de mediodía. Pero eso no da de comer. Indigeribles contradicciones en ebullición.
Necesito un consejo clarificador!!

Silenci dijo...

Querida Estelle,
No siempre he sido un ser excelente, es decir, algunas veces lo he sido y por ello quería preguntar... me perdí, no recuerdo qu evenía ahora... lo tenía escrito pero el texto se borro... upps... ah!, ya me acuerdo: el ser por el que se suele preguntar, ¿Se masturba?

Martin H.

Mireia dijo...

Estimada Estelle:

Ni recordo la ultima vegada que vaig confiar en la meva familia, els meus amics i molt menys en els homes o la gent del carrer. No crec que la gent vulgui atacarme directament, però si que considero que puc ser un obstacle en els seus objectius. Per aquest motiu em paso la majoria dels dies constantment alerta utilitzant en el cinisme y l’humor negre com a vía d’escapament. No acabo d’entedre de que serveix confiar en les persones si tots estem en aquest món de pas i la majoria de vegades no acerto en discriminar cuan la gent está preocupada pel que em pasa o cuan vol fer safreig.
Però el problema no és la desconfiança en si mateixa, tothom desconfia de tothom. El meu dubte és si aquesta es un signe de maduració personal o de por infantil, si realment he de confiar en la gent, per a que serveix i com discriminar les persones amb que puc fer-ho.